کد مطلب:41882 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

جريان اسلام آوردن ابوسفيان و مردم مكه در جريان فتح مكه چيست؟

هنگامي كه سپاه اسلام كه جهت فتح مكه عازم اين شهر بودند به نزديكي مكه رسيدند و در بيرون شهر در بيابانهاي اطراف در جائي كه «مرّ الظهران» ناميده مي​شد و چند كيلومتر بيشتر با مكه فاصله نداشت اردو زدند، و شبانه آتشهاي زيادي براي آماده كردن غذا (و شايد براي اثبات حضور گسترده خود) در آن مكان افروختند جمعي از اهل مكه اين منظره را ديده در حيرت فرو رفتند.



هنوز اخبار حركت پيغمبر اكرم(ص) و لشكر اسلام بر قريش پنهان بود، در آن شب ابوسفيان سركرده مكيان و بعضي ديگر از سران شرك براي پي​گيري اخبار از مكه بيرون آمدند در اين هنگام عباس عموي پيغمبر(ص) فكر كرد كه اگر رسول الله(ص) به طور قهرآميز وارد مكه شود كسي از قريش زنده نمي‎ماند، از پيامبر اجازه گرفت و بر مركب آن حضرت سوار شد و گفت مي​روم شايد كسي را ببينم به او بگويم اهل مكه را از ماجرا باخبر كند تا بيايند و امان بگيرند.



عباس حركت كرد و نزديكتر آمد اتفاقاً در اين هنگام صداي «ابوسفيان» را شنيد كه به يكي از دوستانش بنام «بديل» مي​گويد من هرگز آتشي افزونتر از اين نديدم! «بديل» گفت فكر مي​كنم اين آتشها مربوط به قبيله «خزاعه» باشد، ابوسفيان گفت قبيله خزاعه از اين خوارترند كه اينهمه آتش برافروزند!



در اينجا «عباس» ابوسفيان را صدا زد، ابوسفيان عباس را شناخت گفت راستي چه خبر؟



عباس پاسخ داد اين رسول الله(ص) است كه با ده هزار نفر سربازان اسلام به سراغ شما آمده​اند! ابوسفيان سخت دستپاچه شد و گفت به من چه دستور مي​دهي.



«عباس» گفت همراه من بيا و از رسول الله(ص) امان بگير، زيرا در غير اين صورت كشته خواهي شد!



و به اين ترتيب «عباس» «ابوسفيان» را همراه خود سوار بر مركب رسول الله(ص) كرد و با سرعت به سوي پيامبر(ص) برگشت، از كنار هر گروهي و آتشي از آتشها مي​گذشت مي​گفتند اين عموي پيغمبر(ص) است كه بر مركب او سوار شده، شخص بيگانه​اي نيست، تا بجائي رسيد كه عمر بن خطاب بود، هنگامي كه چشم عمر به ابوسفيان افتاد، گفت شكر خدا را كه مرا بر تو (ابوسفيان) مسلط كرد در حالي كه هيچ اماني نداري! فوراً خدمت پيغمبر(ص) آمده و اجازه خواست تا گردن ابوسفيان را بزند.



ولي عباس فرا رسيد عرض كرد اي رسول خدا! من به او پناه دادم.



پيغمبر اكرم(ص) فرمود من نيز فعلاً به او امان مي​دهم تا فردا كه او را نزد من​آوري. فردا كه عباس او را به خدمت پيغمبر خدا(ص) آورد رسول الله(ص) به او فرمود واي بر تو اي ابوسفيان! آيا وقت آن نرسيده است كه ايمان به خداي يگانه بياوري؟



عرض كرد آري، پدر و مادرم فدايت اي رسول خدا! من شهادت مي​دهم كه خداوند يگانه است و همتائي ندارد، اگر كاري از بتها ساخته بود من به اين روز نمي​افتادم!



فرمود آيا موقع آن نرسيده است كه بداني من رسول خدايم؟!



عرض كرد پدر و مادرم فدايت باد هنوز شك و شبهه​اي در دل من وجود دارد، ولي سرانجام ابوسفيان و دو نفر از همراهانش مسلمان شدند.



پيغمبر اكرم(ص) به عباس فرمود ابو سفيان را در تنگه​اي كه گذرگاه مكه است ببر تا لشگريان الهي از آنجا بگذرند و او آنها را ببيند.



عباس عرض كرد ابوسفيان مرد جاه​طلبي است، امتيازي براي او قائل شويد، پيغمبر(ص) فرمود هر كس داخل خانه ابوسفيان شود در امان است، و هر كس به مسجد الحرام پناه ببرد در امان است و هر كس در خانه خود بماند و در را به روي خود ببندد او نيز در امان است.



به هر حال هنگامي كه ابوسفيان اين لشكر عظيم را ديد يقين پيدا كرد كه هيچ راهي براي مقابله باقي نمانده است، رو به عباس كرد و گفت سلطنت فرزند برادرت بسيار عظيم شده! عباس گفت واي بر تو، سلطنت نيست، نبوت است.



سپس عباس به او گفت با سرعت به سراغ مردم مكه برو و آنها را از مقابله با لشكر اسلام برحذر دار!



ابوسفيان وارد مسجد الحرام شد و فرياد زد اي جمعيت قريش! محمد با جمعيتي به سراغ شما آمده كه هيچ قدرت مقابله با آن را نداريد، سپس افزود هر كس وارد خانه من شود در امان است، هر كس در مسجد الحرام برود نيز در امان است، و هر كس در خانه را به روي خود ببندد در امان خواهد بود.



سپس فرياد زد اي جمعيت قريش! اسلام بياوريد تا سالم بمانيد، همسرش «هند» ريش او را گرفت و فرياد زد اين پيرمرد احمق را بكشيد! ابوسفيان گفت رها كن، به خدا اگر اسلام نياوري تو هم كشته خواهي شد، برو داخل خانه باش.

---

قصه هاي قرآن


حضرت آيت الله مكارم شيرازي